MARIFETET E NJËSISË SË MISIONEVE SPECIALE PËR FITORE TË SIGURTË!

Posted by: Lorena Stroka Posted date: March 03, 2022 In: Uncategorized | comment : 0

Nga Lorena Stroka

Shpesh dëgjojmë të thuhet se luftërat fitohen ose jo në fushën e betejës, vetëm se gjërat nuk janë gjithmonë kaq të thjeshta. Historia na ka mësuar se lojërat që rrëzojnë moralin e kundërshtarit, kanë një ndikim vendimtar në rezultatin e suksesshëm të një beteje. Ndër shekuj, agjentët sekretë, propagandistët dhe ushtritë ilegale veprojnë pa u vënë re në një luftë të fshehtë me konflikte të panumërta. Gjatë Luftës së Dytë Botërore, të gjitha kombet e përfshira zbuluan armë dhe metoda të ndryshme për të rezultuar fitimtare karshi armiqve…

Metoda që jo pak herë patën sukses!

Brejtësit-bomba u shfaqën për herë të parë në vitin 1941 dhe ishin një nga shpikjet më të zgjuara të shkencëtarëve të SOE (Njësitë e Misionit Special). Një oficer që hiqej si student dhe pretendonte se do të përdoreshin për eksperimente laboratorike, i siguronte brejtësit e ngordhur nga një furnizues në Londër. Ideja ishte që t’i rripnin minjtë, t’i mbushnim me eksploziv plastik dhe t’i qepim përsëri. Duke qenë se do të dukeshin ende si brejtës, madje edhe të ngordhur, qëllimi ishte vendosja e tyre pranë kaldajave, trenave apo bazave ushtarake gjermane.

Planifikuan t’i hidhnin midis thëngjijve, me shpresën se ushtarët nazist do t’i merrnin dhe do t’i hidhnin në zjarr. Presioni i lartë brenda bojlerit do të përforconte sasinë e vogël të eksplozivit në trupin e miut duke shkaktuar një sërë shpërthimesh. Kjo jo vetëm që do të befasonte kundërshtarët, por do të shkatërronte objektet dhe do të terrorizonte udhëheqjen gjermane. Në këtë mënyrë synonin të fitonin sa më shumë kohë, para se autoritetet gjermane të dyshonin se minjtë ishin përgjegjës për shpërthimet e njëpasnjëshme.

A funksionoi? Nuk u përdorën kurrë. Gjermanët ndaluan një kontejner të mbushur me minj të ngordhur, gjë që ngriti dyshime. Më pas ata kaluan shumë orë, duke u përpjekur të mësonin më shumë rreth tyre, duke besuar se do të ishin më produktivë në kontinentin e Evropës sesa ishin në të vërtetë. Reflektimi dhe koha që gjermanët i kushtuan verifikimit të përdorimit të tyre ishte një përfitim më i madh për forcat britanike sesa do të kishte qenë nëse minjtë do të ishin përdorur në fund.

Një tjetër mënyrë e hollë e përdorur nga Britanikët për fitore ishte përdorimi i një pluhuri të shpikur enkas për qëllime lufte.

Pluhuri kruajtës konsiderohej një mjet i fuqishëm lufte, i cili synonte shpërqëndrimin e kundërshtarëve në rast se vinin në kontakt me të. Përbëhej nga fibra të vogla farash dhe kamuflohej në kanaçe prej kallaji, në mënyrë që të mund të transportohej pa u zbuluar.

Detyra e agjentëve ishte ta përhapnin në rrobat e ushtarëve kundërshtarë. Hedhja e pluhurit në brendësi të rrobave kishte rezultat më të mirë. Kjo nënkuptonte kruajtje në organe gjenitale. E keqja me pluhurin në fjalë nuk ishte vetëm kruajtja e padurueshme por edhe verbërimi i mundshëm që shkaktonte në rast se hynte në sy!/albstroka.com