NË PRITJE TË MË TË MIRËS…

Shqipëroi: Lorena Stroka – Roehampton University, UK

Ngjarjet e jetës sonë u përngjajnë atyre figurave që bëhen me copëza shumëngjyrëshe guri, mermeri, xhami apo metali, të cilat nga afër duken të papërfillshme, ndërsa së largu mahnitëse.

Sa herë përvetësojmë diçka tepër të dëshirueshme, në vend që të përjetojmë ndjesinë e përmbushjes, themi: “Për dreq, nuk qenka ashtu si e përfytyroja…”

Gjithmonë, jetojmë në pritje të më të mirës, ndërkohë kujtojmë me keqardhje apo mall gjëra të së kaluarës. E pranojmë të tashmen si diçka të përkohshme, si një mjet për të arritur qëllimin tonë./albstroka.com/

© AlbStroka.com